NAJPOPULARNIEJSZE RASY PSÓW. PSY, KTÓRE PODBIŁY SERCA POLAKÓW : BERNEŃCZYK.

Berneński Pies Pasterski wywodzi się prawdopodobnie od mastifów trzymanych przez rzymskie legiony, jako psy bojowe. I wraz z nimi dotarły w regiony Alp. Tutaj mastify zaczęto różnorako wykorzystywać w wielu innych dziedzinach życia. Potężne , muskularne psy ciągnęły wózki, pilnowały górskich stad owiec, pędziły bydło, były  niezastąpionymi stróżami zagród i posesji.  Tak właśnie- dostosowując się do zapotrzebowania ,powstał silny, muskularny i odporny na zimno, wszechstronny pies. I choć współczesny wygląd berneńczyka został ukształtowany stosunkowo niedawno, to właśnie takim dzisiaj go znamy . Obecnie Berneńczyki to spore, masywne, trójbarwne  psy,  o długiej okrywie włosowej. Grzbiet nasycony- czarny,  z wyraźnym podpalaniem na policzkach, nad oczami i  na wszystkich łapach. Pożądane białe skarpetki i „laterenka”- biała końcówka ogona. Wargi, nieobwisłe- przylegające, ogon puszysty.

Berneńczyk jak już wspomniałam jest psem wszechstronnym. Doskonale czuje się w roli psa rodzinnego- dzieci  jeżdżą  na nim jak na koniu. Z radością ciągnie je na wózkach i sankach, a w zimowe wieczory staje się rozkosznym  dywanikiem przed rozpalonym kominkiem. Urzeka nas delikatnością i subtelnością- wspaniały przyjaciel  dzieciaków,  doskonale sprawdzi się również jako przyjaciel osoby starszej, gdyż nie ma dużych wymagań ruchowych- właściwie „truchta” nie biegnie  i jest niesamowicie tolerancyjny.  Dla obcych jest równie łagodny, co nie znaczy jednak, że nie potrafi bronić swojej rodziny. Jest bardzo dobrym stróżem i nie będzie czuł się skrzywdzony mieszkając w porządnej budzie, mając za zadanie chronić obejścia.

Berneńczyki nie chorują ani częściej, ani rzadziej od innych ras- ja wszystkie molosy cechuje je podatność  na tyowe chroby psów ras dużych tj. dysplazja stawu łokciowego i biodrowego
nadwaga, entropium i ektropium, nowotwory, skręt żołądka i niedrożność jelit.